Gitara, jako narzędzie improwizacji, doczekała się podręcznika o sztuce improwizowania. W tym wypadku mowa jest o improwizacji harmonicznej, która jest stosunkowo rozbudowanym zjawiskiem. Książka zawiera elementy harmonii funkcyjnej (rozpoznawanie składników akordu, trójdźwięki, czterodźwięki i pięciodźwięki, oznaczane akordów oraz postać, pozycja i przewrót akordów), improwizację harmoniczną na trzygłos (metoda trzech pozycji), na czterogłos (trójdźwięki w układzie czterogłosowym, akordy septymowe w układzie czterogłosowym oraz dominata nomowa w tym samym), na pięciogłos (trójdźwięki w układzie pięciogłosowym, akordy septymowe i akordy nomowe – oba w układzie pięciogłosowym) i na sześciogłos (tak samo jak w poprzednim, tyle że w układzie sześciogłosowym). Następnie przechodzi się z teorii do praktyki i rzecze, jak to w praktyce wykorzystać. Dodatkiem do książki są pochody trójdźwięków w trzygłosie wraz z ćwiczeniami w trzech pozycjach oraz wzdłuż gryfu. Wszystko w układzie tabel, skal, którym towarzyszy prezentacja technik oraz wariantów.